Promene u liniji nasleđivanja i nova pravila o stambenim objektima

Izražavam veliku zahvalnost svom ocu na ljubavi i pažnji koju je kao Starešina Kraljevskog doma ukazao meni, mojoj porodici i mojoj braći Petru i Aleksandru, ali i istorijskoj odgovornosti koju je prema dinastiji i kruni pokazao kao Starešina Kraljevskog doma.

Kao naslednik srpske Krune koji je rođen u izgnanstvu i kao beba proglašen državnim neprijateljem Jugoslavije, moj otac prestolonaslednik Aleksandar, postigao je istorijski važne stvari kako za kraljevski dom Srbije tako i za našu otadžbinu: omogućio je povratak članova Kraljevske porodice u otadžbinu nakon višedecenijskog izgnanstva i rehabilitaciju svih njenih članova. Zahvaljujući tome, u Srbiji danas žive i rađaju se nove generacije Karađorđevića koje lišene teškog bremena izgnanstva žive, obrazuju se i rade u svojoj državi.

Moj otac omogućio je vraćanje u otadžbinu posmrtnih ostataka preminulih članova Kraljevske porodice koji su bili sahranjeni u izgnanstvu i obezbedio njihovu državnu sahranu u porodičnom mauzoleju Crkve Svetog Đorđa na Oplencu, čime je ispunio zavet najvoljenijeg srpskog kralja, Petra I Karađorđevića.

Na posletku, moj otac, svojom odlukom omogućio je da mi, njegovi sinovi, živimo u Dvorskom kompleksu na Dedinju, koji je kupljen i sagrađen od ličnih sredstava mog pradede kralja Aleksandra I i prababe kraljice Marije. Time su se stekli uslovi da u ovom domu, po prvi put u istoriji kraljevskog doma, na jednom mestu žive tri generacije Karađorđevića, jer je moj otac, prvi starešina Kraljevskog doma u istorii Srbije koji je dočekao svoje unuke.

Izuzetno srećan i ponosan zbog odluka svog oca, radujem se našem zajedničkom radu na daljem napretku i razvoju našeg Kraljevskog doma, na opštu korist našeg naroda i naše države.